Noordenwind brengt vis in de boot

Woensdagnamiddag besluiten Nico en ik om toch nog eens vlug naar mijn boot te rijden. Een trip heen en terug van bijna 400 km, wie maalt daar nu om ?
De heenreis verloopt voorspoedig. We kunnen zelfs aan de haven parkeren, wat heel uitzonderlijk is. Eenmaal uit de auto valt een eerder koude en harde noordenwind op. Windkracht vijf à zes schatten we. Echt wel hard om goed te kunnen vertikalen. Traag driften zal er niet echt bij zijn.
We tuigen elk een spinhengel en een vertikaalhengel op. Haasten moeten we ons niet want de rivier staat op zijn laagst en de stroming moet er nog in komen.
Wanneer het een goed half uur later het water langzaam begint op te komen en het dan toch begint te stromen, komen de eerste snoekbaarsaanbeten al vlug op de shad. Wel op betrekkelijk grote diepte. Dit verwondert ons niet want het rivierwater heeft door de zon een zichtdiepte van meer dan twee meter.

Snoekbaars op weg naar het net

Aangezien de aanbeten op de shad niet alleen op diep water zijn, maar ook heel voorzichtig, verliezen we tijdens de dril drie heel mooie snoekbaarzen. Dat ze groot zijn, twijfelen we na al die jaren vissen niet aan. Snoekbaars, die de eerste dertig seconden, niet meteen van de bodem weg te trekken is, is immers niet klein.
De namiddag en de avond kabbelt verder weg zonder nog veel actie. We besluiten een tiental kilometer verderop te varen om met diep en ondiep lopende pluggen te spinnen. Wie weet vangen we geen baars of roofblei.  
Een aantal stekken worden vruchteloos met pluggen bestookt. Totdat we op een stek komen waar ik wel, maar Nico nog nooit, een vis gevangen heeft. Ik weet hem nog te vertellen dat het één van de betere snoekplekken op de rivier is. Het zal wel, hoor ik hem denken.
Op het einde van de eerste drift parallel aan de oever krijg ik een harde aanbeet op een blauwe Rapala Shadrap. Ik vis vandaag ultralicht met een 2,50 m lange 10 grammer van Cor Spinhoven.  Het gevolg is dat de hengel als een hoepel doorbuigt en de vis er als een speer vandoor gaat. Die heeft echter niet op de combinatie Spinhoven-Shimano Stradic 2500FB- gevlochten lijn gerekend zodat enkele minuten later een ruim zeventig centimeter lange snoekbaars in het net ligt. De volgende drift mag ik zelfde nog eens overdoen. De volgende drift is Nico aan de beurt met een loeiharde aanbeet op een Storm Hot 'n Tot, een hier moeilijk te verkrijgen plug, maar met zijn onregelmatige actie, een vanger van formaat.  Nico's hengel buigt tot op het handvat maar uiteindelijk moet na een lange dril  de vis zich gewonnen geven. Omdat ik in het heldere water stippen denk te zien, meen ik aanvankelijk dat Nico een zeeforel aan de haak heeft geslagen maar uiteindelijk blijkt het een mooie riviersnoek te zijn. Nu heeft Nico geen reden meer om mij niet te geloven.
Langzaam gaan we naar de avond toe. Ik vang nog een kleine roofblei. Samen vangen we vertikalend bovendien nog drie heel mooie snoekbaarzen. De duisternis levert ons geen vis meer op. H
et is opgehouden te stromen en dan is vangen moeilijk. Tijd om deze vissessie af te sluiten. Met onder andere vijf snoekbaarzen boven de zeventig centimeter en een mooie snoek zijn we meer dan tevreden.    
          

Beulah

Enkele dagen geleden ontving ik via postorder mijn lang verwachte Beulah Switchrod, 11 1/2 voet lang voor een 7/8 lijn van P&S Flyfishing te Koersel. Koersel ligt niet bij de deur dus werd de hengel via mail besteld. Nu ik toch bezig was, werd - waarom niet ?, een mens leeft toch maar éénmaal - een bijpassende Guideline Haze V2 79 HD reel, met reservespoelen, bijbesteld. Tevens werden op advies van Patrick Steenhout, eigenaar van deze hengelsportfirma, de bijpassende switchlijnen, een drijvende en een intermediate, bijgeleverd. Overigens niets dan lof voor Patrick voor de geboden service. Zo werden mijn vliegenlijnen,  netjes op de vliegenreel gespoeld en voorzien van backing geleverd.
Alhoewel ik nog nooit met een switchrod geworpen had, zag ik wel mogelijkheden in het concept om zowel één- als tweehandig te kunnen vliegvissen.
Vandaag werd de hengel op het grootste vliegvisreservoir van België uitgetest. Het werpen met deze drijvende switchlijn, in essentie een zware schietkop met geïntegreerde volglijn, ging me in het begin niet zo goed af. Ik heb de gewoonte om nogal wat vliegenlijn in de lucht te houden en dat moet je nu net met een schietkop niet doen. Een te lange lijn heeft direct het zakken van de lijn, vastraken in het decor en een slechte worp tot gevolg. Na wat oefenen ging het vlotter en vloog zowaar het grootste gedeelte van de volglijn uit mijn lijntray. Problemen had ik af en toe nog wel met het strekken van de lange leader. Hier zal ik nog een oplossing moeten voor vinden.
Dit belooft. Deze hengel heeft nu al mijn hart gestolen en zal het zeker zeer goed doen op de rivier op roofblei en snoekbaars, overigens de hoofdreden waarom ik deze hengel aangeschaft heb.
Niettegenstaande ik enkele weken geleden op dit reservoir 4 forellen op de muddler ving, waaronder een exemplaar van 62 cm dat op een meter na de integrale backing van mijn reel haalde, ging het vandaag niet zo goed. Althans niet voor mij. Op visgebied zit ik de laatste week echt wel in een dipje.
Op mijn derde worp ving ik wel een mooie regenboog op floating fry, waardoor de drilcapaciteiten van de switchrod meteen getest werden, maar daarna bleef het heel lang stil. Toen vis- en jachtvriend Roland ook aankwam, besloten we samen op zoek te gaan naar actieve forellen. Die we vonden, maar ik niet kon vangen. Tenminste op één exemplaar na dat ik terug op floating fry ving. Voor de rest miste ik een zestal exemplaren op een kleine zwarte drijvende sedge en een CDC emerger, die Roland me gegeven had. Roland stak me de loef af met zes mooie forellen. Gebraden door de eerste, echt warme
zomerzon, stopten we om 16.00 uur om samen onze dag in het dorpscafé met een heerlijke frisse Duvel te besluiten.

After work-actie op de rivier

Eigenlijk is het niet meer normaal om op ietwat oudere leeftijd 's morgens gedurende een rit van drie kwartier naar het werk te rijden, om daarna vijf uur te werken, terug huiswaarts te keren, om vervolgens samen in de auto te stappen, om pas twee uur later in de onze vertrouwde Nederlandse haven aan te komen om dan nog de rivier op te gaan. Maar aangezien we toch tot ons zeventig jaar zullen moeten werken dankzij de verspilzucht van anderen proberen we nu al arbeid met vrije tijd zo optimaal mogelijk te combineren.
Dus Nico en ik trokken er op uit. Niettegenstaande ik na de terugkeer 's nachts doodop was en de morgen daarna op het werk nog meer, heeft het me niet gespeten. Integendeel. Het vissen was ouderwets goed. Met een licht bruin gekleurde rivier en voldoende stroming waren alvast alle ingrediënten aanwezig voor succesvol vertikalen op snoekbaars. En gedurende zes uur kregen we tegen alle verwachting in aanbeet na aanbeet. Het tij lijkt gekeerd. De slechte jaren voorbij.Meestal kregen we voorzichtige aanbeten, maar ook soms keihard. Zo ving Nico na een spannende dril een kneiter van een snoekbaars op zo'n tien meter diepte. Zwaar want eigenaardig genoeg nog vol kuit op dit tijdstip van het jaar. Een vis die uiteindelijk 86 cm lang gemeten werd. Lang geleden dat nog zo een snoekbaars in het zalmschepnet lag. En dat terwijl dit tien jaar en langer geleden toch wel zo'n 10 à 20 maal per seizoen gebeurde. Uiteindelijk bleek ik de koning van de aanbeten en de gemiste snoekbaarzen te zijn. Hoe het kwam weet ik niet maar na elke aanslag had ik elke snoekbaars zo'n meter of twee aan de haak waarna ik de vis kwijtraakte. Met mijn haken was niets mis  met mijn reflexen ook niet, denk ik. Het kan blijkbaar niet altijd meezitten. Nico ving echter snoekbaars na snoekbaars zodat ons vangsttotaal uiteindelijk zo'n 15 snoekbaarzen kwam en 2 baarzen. De grootste, 47 cm lang, ving ik op een lichtblauwe Rapala shad rap van 7 cm die voor roofblei bestemd was. Roofblei waar overigens geen spoor van te bekennen viel. Maar dat komt nog wel later op het seizoen.  De toon is dus gezet. Hopelijk blijven de vangsten dit seizoen zo verder gaan. Besluiten doe ik met één van onze bedlegerige vismaten een voorspoedig herstel toe te wensen. Morgen wordt he
t beter dan vandaag.