It's not counting the fish

Al wat naar competitie neigt op hengelgebied is niet echt aan mij besteed.
Zoals een visvriend het verwoordt : "It's not counting the fish, it's the fishing that counts. Geef me maar gewoon een dagje buiten met vrienden. Jagen of vissen, het maakt me niet uit. Zolang het maar in een gemoedelijke sfeer verloopt. En natuurlijk appreciëren we wel op tijd en stond de vangst van een mooie snoek (liefst op streamer) of het neerhalen van een verre fazant.
Hopelijk kunnen we onze fieldsports, zoals de Engelsen het zo mooi verwoorden, blijven uitoefenen.
In deze overgemediatiseerde wereld is het door de vele sombere berichten soms moeilijk optimistisch te blijven. Nu eens vangen volgens de internetberichten de beroepsvissers alle roof- en witvisbestanden weg om de Russische markt te bevoorraden, dan weer nemen "sportvissers" het niet zo nauw met de regels.
Momenteel circuleert op het internet een petitie tegen de exploitatie van de witvisbestanden door de beroepsvisserij :  http://petities.nl/petitie/stop-beroepsvisserij-op-schubvissen De beleidsmakers hebben nog steeds niet begrepen dat sportvisserij aan de noden van veel meer mensen tegemoet komt en economisch veel belangrijker is.  In een wereld waar men de mond vol heeft van duurzaamheid, blijft men toch waardevolle visbestanden vernielen. Begrijpe wie kan. Men kan enkel hopen dat het ooit beter wordt.
Langs de andere kant raakt de doorsnee medemens steeds meer vervreemd van de natuur en het buitenleven. Ik keek toch even op dat National Geographic Channel bij een aantal van hun series voorafgaand waarschuwt dat de inhoud  van hun programma het doden van wilde dieren en het consumeren ervan inhoudt. Langs de ene zijde vindt men het dus normaal dat visbestanden onverantwoord commercieel geëxploiteerd worden, langs de andere kant dient gewaarschuwd te worden voor natuurlijke handelingen.
Optimisme en vertrouwen in een betere toekomst blijft echter een morele plicht. Ondertussen blijven we dus op een verantwoorde wijze verder jagen en vissen.
Zo mochten we op een paar tripjes toch een aantal snoeken vangen met de streamer. En kon ik in mijn eigenste Vlaanderen toch vier snoeken met de Babybuster verschalken. Twee waren rond de 75 cm wat voor België eigenlijk groot te noemen is.
Door een voorzichtig beheer van onze jachtrevieren waren ook dit jaar de afschotresultaten aan hazen en fazanten behoorlijk. En de voor mij mooiste tijd van het jachtseizoen moet er nog aankomen. Momenteel zijn ze er nog niet,
maar binnen enkele weken kunnen we zeker een behoorlijk aantal houtduiven schieten.
En ook het grootse forellenreservoir van Nederland hebben we ondertussen met een bezoekje vereerd. Paul en ik zat het niet echt mee met enkel gemiste vissen, waaronder een echte kanjer van een regenboog die met een korte ruk de 24/100 leaderpunt brak en er met mijn weerhaakloze zonker vandoor ging. Nico had echter het geluk aan zijn zijde met drie kleine forelletje en een echt mooi exemplaar.
Als het weer wat meezit, gaan we er zeker nog op uit dit jaar. Nu een prettig kerstfeest aan allen.

Na een lange pauze terug

De laatste maanden was het me niet gelukt om tijd te besteden aan mijn blog wat niet wegneemt dat er ondertussen toch behoorlijk wat gevist en gejaagd werd.
Mijn visboot staat terug op stal waardoor het visseizoen op de grote rivieren voor mij tot juni volgend jaar afgesloten is.
Waren de voorgaande jaren op de rivier eigenlijk slecht te noemen, dit jaar was er een kentering. Qua snoekbaars zal het door het steeds helder wordende water waarschijnlijk nooit meer zijn wat het geweest is, toch konden we de eerste maanden na de opening niet veel maar grote en zware snoekbaarzen vangen. Regelmatig kregen we terug grote baarzen aan de haak en Paul wist met metersnoek op een baarsplugje het baarsseizoen af te sluiten.
Maar de grootste verrassing was dat de roofbleien terug van de partij waren. Grote, snelle en krachtige roofbleien die we de voorbije twee jaren node moesten missen. We mogen dit jaar echt niet klagen met meer dan zestig roofbleien in de boot waarvan verschillende de 80 cm-grens benaderden. Op een avond waren ze echt los en wisten we er op een goed uur tijd 29 te landen. Roland wist na vier vruchteloze trips zijn eerste roofbleien te vangen, de ban was gebroken.
Dit jaar heb ik veel met oppervlaktekunstaas op roofblei gevist. Een fantastische visserij waarbij men over goed hart en stalen zenuwen dient te beschikken. De roofbleien nemen immers vaak de popper vaak met een enorme kolk aan de oppervlakte. Hierbij is het belangrijk niet op zicht aan te slaan maar pas wanneer je de vis voelt, anders ben je immers te vroeg. Alhoewel elk oppervlakte kunstaas met een walking-the-dog-actie, zoals de Heddon Super Spook, vangt, gaat mijn uitgesproken voorkeur sinds dit jaar naar de Lucky Craft Gunfish 115 uit.
Deze relatief grote oppervlakte plug die een combinatie tussen een plug, jerkbait en popper is, werpt immers als een speer, heeft een onnavolgbare actie en verleidelijke ratel die roofbleien zelfs vanuit 3 meter diep water naar boven haalt. In ieder geval was de Gunfish verantwoordelijk voor bloedstollende aanbeten van grote en snelle roofbleien, waaronder mijn grootste roofblei die de 80 cm benaderde.
Dit jaar was voor mij ook de terugkeer van de vliegenhengel. Aangemoedigd door Roland nam ik opnieuw de vliegenhengel meer in de hand. Na een eerste succes op het OVM, ben ik terug op diverse reservoirs beginnen vissen. En dat ging veel beter dan dat ik ooit verwacht had. Eén dag ving ik zelfs de limiet van 15 forellen, een paar andere dagen zat ik er dicht bij.

Roland in zijn nopjes met één van de vier
 grote roofbleien, die hij die avond ving

Alhoewel initieel mijn voorkeur uitging naar het vissen met streamers vaak met (traag)zinkende lijnen had ik mijn mooiste momenten bij het vissen met de droge vlieg. Slecht drie van de vijftien dagen, dat ik op reservoir viste, had ik het geluk dat de forel steeg en droge vliegen nam. De eerste maal had ik geen droge vliegen bij, maar kon ik toch op een droog geviste muddler minnow vier forellen verschalken. Een volgende keer had ik er drie, o.a op een sedge en floating f'ry. Maar het meest van al staat me een warme augustusdag bij waarop de forel weinig bijtlustig was. Na drie uur streameren had ik met moeite een licht aanbeet gehad. Dobberend in de bellyboot in het midden van het reservoir besloot  ik aan de punt een zwarte goddard sedge op haak 10 aan te knopen en op de dropper een klein minimaal nimfje van hazenoor. Ik wierp de vliegenlijn zo ver ik kon en liet me in het rustige weer dobberen ondertussen op een koek knabbelend. Af en toe haalde ik heel voorzichtig de vlieg naar mij toe om ze terug een poos te laten liggen. Na een half uur had ik nog helemaal niets gezien en was mijn vertrouwen naar een dieptepunt gezakt. Totdat ik de sedge terug een twintigtal centimeter voorzichtig binnen stripte. Vijf meter van de sedge vandaan zag ik plots een grote forel in de oppervlakte  met een grote  boeggolf naar mijn vlieg toezwemmen. In een grote kolk verdween de sedge. Door eerdere fouten wijzer geworden wachtte ik totdat ik vis voelde en sloeg aan. Na een dril van ettelijke minuten op een lichte leaderpunt kon ik  een regenboog van over de vijftig centimeter landen. Mijn onverwachte successen bij het vliegvissen hebben Paul en ik er van overtuigd vanaf nu veel vaker met de vliegenhengel op andere soorten dan snoek te vissen. Volgend jaar doen we verder met het vissen op reservoir en zijn we van plan (terug) op de rivieren te beginnen. In eigen land maar ook In Ierland, Oostenrijk of Tsjechië. Om een keuze te maken in eigen land wachten we de release van de dvd-set van Luc Buelens, Vissen in de Belgische Ardennen, af (zie : http://www.flyfishingpassion.net/ ).
De polder in Nederland, waar we steeds goed snoek vingen, daarentegen, zullen we spijtig genorg niet vaak meer bevissen. Ook deze unieke plaats werd ontdekt en blijkbaar op het internet te grabbel gegooid met alle gevolgen van dien. Populaire polders in het Groen Hart bezoeken we al lang niet meer wegens te druk, overbevist , te veel beperkingen (natuurgebied !) en steeds minder en ondieper, verland water. We zullen op zoek moeten gaan naar ander locaties om te streameren op snoek. Maar die plaatsen worden steeds zeldzamer.