Vrieskou en houtduiven

Met een verkoudheid onder de leden om zes uur opstaan valt me zwaar. Maar er zit niets anders op, wil ik tijdig het jachtrevier van mijn vriend 50 km verderop bereiken om de eerste maal dit jaar houtduiven te bejagen. Het is eveneens voor de eerste keer in 2012 dat het vriest. Alles ligt mooi wit gevroren. Gelukkig zijn de wegen met zout bestrooid zodat het niet glad ligt. Het is echter windstil en iedere jager, die achter de duiven aan zit, weet dat dit niet het beste weer is om houtduiven te bejagen.
Verschillende jachtvrienden hebben me al gemeld dat er momenteel niet zo veel houtduiven aanwezig zijn. In ieder geval veel minder dan de voorgaande jaren, schijnt het. Ook zou er voor nieuwjaar een ziekte onder de bosduiven geweest zijn die de aantallen zou gedecimeerd hebben. Maar we zien wel. Ik zelf heb er op het terrein weinig van gemerkt, maar het kan streekgebonden zijn. Ik kijk in ieder geval naar deze jachtdag uit.

Om halfnegen heb ik mijn positie op de hoogzit ingenomen, geweer en patronen bij de hand.  Behoorlijk grote groepen bosduiven vliegen vanuit hun slaapplaatsen op weg naar hun foerageergebieden voorbij.   Al vlug cirkelen wat duiven rond het bosje waarin ik verscholen zit. Aangezien er geen wind is, vallen ze, na wat behoedzaam rondvliegen, willekeurig in, meestal net buiten schot. Mijn eerste zes, zeven schoten, op snel invallende duiven zijn er flagrant naast.  Nog niet goed wakker, zeg ik tegen me zelf. Dit moet beter.

Na een halfuurtje wordt toch een patroon merkbaar. De meeste duiven komen het bos aan de zijkant ingevlogen, net buiten mijn bereik. Het is met veertig meter net te ver, bovendien staat er een grote spar in de weg. Ik besluit de hoogzit te verlaten en onder dekking van de spar onder de vluchtlijn positie in te nemen. Een ideale plaats want ik zie in dit helder weer de houtduiven al van honderden meters ver komen aanvliegen over weiden en akkers.

Al vlug vind ik mijn oude routine terug. Regelmatig komen duiven onder schot en steeds minder worden er gemist. De open ruimte voor het bos laat me toe mooie verre schoten te doen. Rond de middag sluit ik af met 18 houtduiven. Ze hebben me 38 patronen gekost. Na het ochtenlijk geklungel ben ik met mijn resultaat behoorlijk tevreden.