Stram

Mijn uiterst stramme en stijve benen herinneren me tot vandaag niet alleen aan het feit dat ik geen twintig meer ben, maar ook aan het afgelopen weekend. Drie verschillende jachtpartijen stonden immers op het programma. Aangezien ik zelden geposteerd sta en dus meestal met de drijvers meega heb ik zaterdag en zondag heel wat kilometers afgelegd

Prachtig jachtrevier in een dichtbevolkt land

Het weekend werd gekenmerkt door ups and downs. Op één van de jachtdagen was, zoals nog wel eens voorkomt, een behoorlijk egoïstische genodigde aanwezig die zijn buren weinig jachtplezier gunde door steeds heel vroeg en voor de anderen uit te schieten.  Een beetje hoffelijker zou wel mogen. Vervelend, maar wat doe je er aan ?
Met Roland werd in een prachtig meersengebied gejaagd, om 's namiddags verder te doen in een oud bosgebied. Het volledige weekend was ik niet goed bij schot, zeker niet wat hazen betrof. Niettegenstaande ik er vijftal wist te schieten, miste ik er bijna evenveel. Het verwondert me echter niet zo. Mijn zwak punt blijven hazen. Met konijnen en vliegend wild heb ik echter nooit problemen gehad. Tot mijn troost werden ook door de medejagers behoorlijk wat hazen gemist zodat ik niet alleen met beschaamde kaken stond. Eén van de drijvers was niet tevreden dat zijn inzet door ons niet met meer hazen gehonoreerd werd.
Gelukkig kon ik  mezelf troosten met enkel mooie verre schoten op duiven en fazanten.
Eén zaak is zeker. Alhoewel dat heel tijd en moeite naar het beheer van het jachtrevier gaat, vermindert de wildstand jaar na jaar. Niet dat we niet tevreden zijn met een bescheiden tableau maar met zulke grote inspanningen er zou gewoonweg meer wild moeten zijn. Toegenomen predatiedruk en biotoopverlies beslissen er echter anders over.  We dienden dan ook over het volledige weekend tevreden te zijn met een twaalftal hazen, een tiental fazanten en enkele wilde eenden.