Strangers in the night

Ongelooflijk hoeveel mensen en wie er allemaal 's nachts momenteel langs de Zeeuwse stranden terug te vinden zijn. Overigens niet zo abnormaal. Sinds enkele weken zijn de vangsten vanaf het strand minstens goed te noemen. Tenminste als je de juiste stekken kent en niet veroordeeld wordt tot de traditionele plekken waar men schouder aan schouder staat.  Dit is niets voor ons. Liever wat minder en rustiger.

Aliens from outer space discovered ?

Spijtig genoeg behoren de goede gulvangsten tot het verleden. Niets was mooier dan met licht materiaal vanaf het strand gullen vangen. Alhoewel de meeste hengelaars anders denken, een technische visserij ook waarbij we gebruik maakten van allerlei onderlijnsystemen met clips om toch maar vijf meter verder te kunnen gooien. Want maar al te vaak was het zo dat enkel een heel verre worp vis opleverde. Speciaal voor de gulvisserij, maar in de zomer ook voor de zeebaars, hadden we een unieke schuivende onderlijn met impact shield ontwikkeld waarbij het aas boven het lood aangeboden wordt, maar de vis bij het drillen onder het lood komt waardoor de kans op vastzitten verkleind wordt en rechtstreeks op de vis kon gedrild worden. Voor de moeilijk stekken met geulen en kleiranden maakten we steeds gebruik van breakaway loodlifters. We kochten ons speciale Zziplexhengels bij Leeuwlantsport te Antwerpen om toch maar verder te kunnen werpen. Heel stevige verwerpkanonnen, die ik tot op heden nog steeds gebruik en waarover ik nog altijd uiterst tevreden ben. Ik zou geen andere hengels willen voor de strandvisserij.
Aan gulvissen komen we de laatste jaren echter niet meer toe aangezien de vangstkansen te klein geworden zijn. Hopelijk komt men eens tot het besef dat de commerciële visserij moet afgeremd worden zodat de kabeljauwstand zich kan herstellen. Laat ons hopen dat we nog eens de vangsten van twintig jaar of meer geleden mogen meemaken. Toen vingen we op een tij regelmatig tot tien gullen, met uitschieters tot 4 à 5 kilogram. Dit is overigens niks in vergelijking tot de kabeljauwen die ik zag begin jaren zeventig en die als kind een enorme indruk op me gemaakt hebben. In de winter gingen mijn vader en ik regelmatig wandelen langsheen de Zeeuwse stranden waar in november en december tientallen hengelaars met poken van zeehengels voorzien van kilozware Luxormolens, gevuld met  50/100 nylon, toch enorme grote kabeljauwen vingen. Trots werden tot 10 kilogram zware kabeljauwen geëtaleerd op het strand. Toen al nam ik me voor dat ik ooit vanaf het strand zulke monstervissen zou vangen. Vanaf de oever heb ik later nooit zwaardere gullen dan vijf kilogram gevangen maar daar was ik al meer dan tevreden mee. Het was steeds opwindend om een zwaar op de hengel beukende gul te kunnen drillen en landen.
Aangezien er dus heel wat vis langs de kust binnen werpafstand zit en deze week de weersomstandigheden en het tij optimaal waren, werden drie namiddagen en avonden vrijgemaakt voor de strandvisserij. Niet op gul, maar op schar, wijting en alles wat maar bijten wilde. Veel hengelaars hadden hetzelfde idee want vanop de dijk konden we tientallen lichtjes van petroleumvergassers zien.
Drie avonden werden uitgetrokken voor het strandhengelen over laag water en we hebben goed gevangen. Doubletten schar, puitaal, spiering, zeedonderpadden, meuntjes en wijting, zij het van kleine afmeting. Drie avonden stonden de toppen van onze zeehengels niet stil. Anderhalve kilogram zeepieren werd opgevist. In totaal kregen we tussen rond de 175 vissen op de oever.  
De twee avond viel plots mijn lijn slap. Een goed teken want enkel grote vissen kunnen het ankerlood los trekken waardoor de spanning op de lijn verdwijnt. Het bonken verried een gul en dat was het uiteindelijk ook. Na vele jaren kon ik nog eens vanaf het strand een gulletje van zo'n twee kilogram landen. Een bezoeker die die avond heel wat nachtvissers bezocht had, wist me te vertellen dat dit de eerste gul dit seizoen was, waar hij weet van had. Deze toch niet zo spectaculaire vangst was zelfs doorgedrongen tot de hengelsportzaak waar men mij wist te vertellen dat een Belgische hengelaar een avond voordien een gul had gevangen. Naar aloude visserstraditie was de gul echter al in grootte en gewicht toegenomen.