High pheasants

Naar jaarlijkse gewoonte had Frans me uitgenodigd voor een dagje jagen in het prachtige beboste jachtrevier waar hij één van de vennoten is. We zien elkaar niet veel zodat het een hartelijk terugzien was, niet alleen van hem maar ook van de andere medejagers. Van 's morgens vroeg zat de ambiance er al goed in. Te goed zodat we lang aan tafel bleven zitten en pas na tien uur startten.
Meteen kregen we een zware regenvlaag over ons heen. Echter geen reden om niet door te zetten. De fazanten werden gedreven waarbij de vijf geweren telkenmale op kop en langs de zijkanten geposteerd stonden. Op deze manier werden vijf bosgebieden afgewerkt. De dag werd afgesloten met een uurtje jagen voor de voet langsheen rietkragen.

Vergis je niet : de reiger is wel degelijk van plastic

Terwijl mijn medejagers blijkbaar een goede nachtrust genoten hadden en goed bij schot waren, mocht het bij mij, zeker in het begin niet lukken. Op de me toegewezen  plaatsen kwamen aanvankelijk weinig fazanten over. De twee, die toch binnen schot kwamen, miste ik geen klein beetje. De fazanten waren zeer hoog. En snel. Boven de toppen van populieren vlogen ze. En vlug, gedreven door de wind. Maar toch binnen schot en ik had geen reden om te missen. Behalve dan de zware camojas die ik omwille van het koude weer aan had en me een toch beetje hinderde in mijn bewegingen.  
En zoals het onder jagers hoort, was ik natuurlijk het middelpunt van opmerkingen over mijn klungelige schietprestaties. Dat ze dit niet gewoon van mij waren. En dat het waarschijnlijk een teken was dat ik te oud voor de jacht geworden was. Ook dat ze nog een goede instructeur voor bijscholing kenden. Als jager moet je tegen dit soort goedmoedig gesar kunnen. En ik speelde het spelletje mee door de meest onmogelijke argumenten te verzinnen om mijn wanprestaties te vergoeilijken.
De dag, onderbroken door hete soep met broodjes, ging vlug voorbij. We kregen nog veel kansen op hoge en snelvliegende fazanten. En zowaar, na de lunch, miste ik geen enkele hoogvliegende fazant meer. Jagend voor de voet werd echter niets meer gestrekt. Ofwel vlogen de fazanten richting huizen zodat ze niet veilig konden beschoten worden, ofwel waren de konijnen ons in de groenbemesting te vlug af.
Met een mooi eindtotaal van 21 fazanten, 17 hennen en 4 hanen, kwam de dag tot een einde. Maar niet totdat nog enkel uren nagekaart was in het jachthuis waar bij een drankje steeds wilder wordende jachtverhalen opgedist werden.