Death comes as a thief in the night

Verleden week kende onze riviertrip een zeer goede start.
Na een uiterst relaxte voorbereiding in de haven, diende ik slechts een 500 meter te varen om onze eerste stek te bereiken.
Nico had enkele weken terug wat imitatiepluggen gekocht. Rapala X-rap replica's met werkelijk voortreffelijke haken voor slechts enkele euro's per stuk. Een koopje. Plugs, die door een intern gewichtssysteem heel ver werpen, in het snelstromende water recht lopen en daarbij nog vangen als de beste. Werkelijk uniek. Hoe kunnen ze het voor deze prijs ? Want meestal is goedkope imitatie echte rommel. Deze keer niet dus.

Getrold

Ikzelf was voor de tweede maal de Aegis OneTen pluggen, een imitatie van de Megabass 110, aan het uit testen.
Voor Nico zat het deze keer, mede dankzij zijn imitatiepluggen waarmee hij ondertussen een behoorlijke band mee heeft opgebouwd, behoorlijk mee, met een heel mooie baars op de eerste worp en vervolgens winde. Om daarna een winde-roofblei kruising te vangen.
Een tiental kilometer werd op een heel druk stuk rivier besloten om te trollen. Na honderd meter had Nico alweer een aanbeet. Een prachtige roofblei op 6 meter diepte en vervolgens een snoekbaars. En het had waarschijnlijk zo verder gegaan waren we niet ten prooi gevallen aan rotweer met regenbuien en harde windstoten die het me quasi onmogelijk maakten de Boston Whaler goed op het water te houden. Pas tegen de avond werd weer het beter maar de vis had er blijkbaar geen zin meer in. Ik besloot met de vliegenhengel, een snelzinkende lijn en een lichtblauwe streamer gebonden op een langstelige zalmdreg in de hoop nog een roofblei te verschalken. En dat lukte me ook nog bijna. Twee kanjers van roofbleien volgden tot vlak bij de boot om dan plots af te draaien. Ze zitten er in ieder geval, nu nog ze aan de vlieg haken.
Pas laat in de nacht kwamen we thuis.
Het laatavondnieuws had ik noch gezien, noch gehoord.
Enkele uren later zat ik nog half slapend bij de koffie, zoals gewoonlijk de krant doorbladerend. Het drong eerst nog niet tot me door. Maar dan werd het me duidelijk. Gaby, een jachtvriend waarmee we prachtige jachtdagen mochten beleven, was schielijk overleden. Hij was de piloot van het privévliegtuig dat in de omgeving van Parijs neerstortte. Verslagen reed ik naar mijn werk.