De grootste van de dag |
Een ander aspect was dat ik de vereniging zelf een warm hart toe draag. In essentie zijn het bijna allen karpervissers maar dan volgens de traditionele methodes. Veelal met de pen, veelal gebruik makend van vintage hengels. Doordrongen van de literatuur van Schreiner en Jan B. De Winter. Hengelaars met een echte passie voor hun hobby in de natuur. Sportvissers met een hang naar het verleden. Nostalgici, daar hou ik wel van. Onder elkaar discussiërend over de voor- en nadelen van glasvezel- en splitcanehengels, de buiging van oude Jack Hilton karperhengel of de mooie curve van een Richard Walker Mark IV.
Niettegenstaande het onderwerp een beetje buiten hun comfortzone lag, zag ik toch welgemeende interesse en blinkende oogjes bij het zien van de roofbleifoto's.
Enkele dagen ervoor hadden Nico en ik een bezoek gebracht aan een Nederlandse polder, aan de rand van een stad weliswaar. Mijn voorliefde voor oude hengelmaterialen stak terug de kop op. Gewapend met een Pezon et Michel splitcane Luxor Luxe 1200, voorzien van een Luxor 100 molen (weliswaar met dunne gevlochten lijn) en een grote tubefly werd opnieuw een poging ondernomen om enkele van de mooie snoeken die zich daar wel ophouden, te verschalken.
Net voor Paul naar de USA vertrok, enkele weken terug, was ik samen met hem ook al op deze nieuwe locatie geweest en aangenaam verrast door het aantal en de grootte van de snoeken. Toen had ik er één van ongeveer 90 cm weten te vangen, ook op de tubefly en een nog veel grotere gemist. Want ze zitten er zeker, zelfs in behoorlijke aantallen maar wel ook behoorlijk gedresseerd.
De herkansing met Nico kon trouwens niet geslaagd genoemd worden. Oostenwind en zon gooiden roet in het eten. We vingen samen 3 kleine snoekjes. Aangezien we echter meer dan 20 volgers telden, zien ze ons bij betere weersomstandigheden op dezelfde locatie terug. Beste snoeken, pas op uw tellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten