Eerste visdag viel in het water, tweede niet

Als alles verlopen was, zoals gepland, dan hadden Nico en ik zaterdag 28 mei jl.voor de eerste maal dit seizoen met de boot op roofvis gevist. Maar ja, alles zat nog eens tegen. Ik stond zaterdag op met een fikse keelonsteking en voelde me te belabberd om de hengels ter hand te nemen. Een troost was dat het die dag zo hard waaide dat vissen op het grote water toch niet zou gelukt zijn. Een geluk bij een ongeluk dus.
Gisteren kwam echter de herkansing. Aangezien we geen ochtendmensen (meer) zijn, leggen we ons toe op het betere roofviswerk 's avonds. Rond een 13 uur voer ik de haven uit. Wat voor een drukte was me dat op het water. Het leek of heel Nederland met alles wat min of meer dreef bezit had genomen van de grote rivieren.  Kleine bootjes, grote jachten, waterskiërs, jetski's,... vaarden in een wirwar en met hoge snelheid rond. Nico, die nog maar enkele jaren geleden zijn vaarbewijs gehaald heeft, is nog steeds verwonderd hoe, in vergelijking met het autoverkeer, zo ongedisciplineerd soms gevaren wordt. Als daar maar geen ongelukken van kwamen.
De wind was ondertussen aangetrokken tot noord-oost 5 zodat enkel op de luwe plekken (en laten dat juist geen goede stekken zijn) kon gehengeld worden. Niettegenstaande de lage waterstand stroomde het nog behoorlijk. We zouden starten op snoekbaars. Ik ging aan de slag met een op mijn verzoek voor mij gebouwde vertikaalhengel van Cor Spinhoven, een 35 grams stok speciaal voor snelstromende grote rivieren. Nico begon met een dropshothengel voorzien van 30 gram lood. Bij mij hing een shadje van 8 cm op een 35 gramsloodkop in de speld. Zoals jullie wellicht vast stellen, zijn we op stromend water niet echt zo'n subtiele vissers. Op stromend water primeert slechts één zaak : in  omstandigheden van (harde) stroming en (veel) wind zoveel en zo lang mogelijk je aas zo dicht mogelijk tegen de bodem trachten te houden. En dat lukt maar met (heel) zware loodkoppen. Verder zijn we voorstander van het zo min mogelijk bewegen van de shad. Slechts om de zoveel seconden wordt de shad voorzichtig eens een paar centimeter van de bodem gelift.
Na anderhalf uur vissen en verkassen over een afstand van zo'n 8 km hadden we beiden nog geen aanbeet gehad. Echter niet getreurd. We bevissen ons thuiswater al meer dan 20 jaar, kennen bij wijze van spreken elk talud en elk kuiltje en weten dat de vis wel zou volgen. Niettegenstaande de visstand er zeker de laatste vijf jaar niet op verbeterd is, ben ik in ca. 500 visbeurten met de boot op ons thuiswater nog nooit visloos geweest (alhoewel het enkele malen niet veel scheelde en ik mijn dag met 1 snoekbaarsje of zo moest redden).

Eerste roofblei van het seizoen

Na twee uur vissen kreeg ik op 6 meter diepte eindelijk mijn eerste aanbeeet op de shad. De snoekbaars trok behoorlijk op de hengeltop. Ik kon dan ook mijn eerste snoekbaars dit seizoen, een exemplaar van zo'n 65 cm, landen. De volgende drift miste ik een snoekbaars waarna ik vervolgens nog een iets kleinere snoekbaars en een baars van 45 cm kon vangen.

Na deze vangsten waren we terug zo'n tien kilometer verder gevaren om nog wat gekende windluwe stekken te kunen bevissen. Een talud van 4 naar 8 meter leverde me opnieuw twee snoekbaarzen en een misser op. Nico slaagde er maar niet in met de dropshot wat te vangen zodat hij ook naar de shad overschakelde. Aanvankelijk echter ook zonder het verhoopte resultaat.

Tegen de avond aan werd besloten een tijdje plugjes te werpen. Eens kijken wat we daarmee konden vangen. Na een kwartiertje kreeg ik op mijn Salmo Hornet 5 SDR firetiger op zo'n drie meter diepte een onduidelijke aanbeet die ik echter kon verzilveren. Direct ging de vis door de slip en trok een tiental meter 20/100 nylon van de spoel. Dit moest een roofblei zijn. En ja hoor, na een dril van zo'n vijf minuten lag de eerste roofblei van het seizoen, een rover van rond de zeventig centimeter waar werkelijk geen schub verkeerd aan zat, in het net. Onthaken ging vanzelf : een punt van een dregje zat buiten de bek, een andere punt net binnen.

We visten verder tot ongeveer 21 uur, afwisselend trollend en werpend met kleine plugjes. Uiteindelijk wist Nico nog een mooie snoekbaars van rond de zeventig centimeter en vier mooie baarzen te vangen. Ikzelf had nog een tiental baarzen waarvan de helft tussen de 40 en 45 cm zat.

Eindresultaat van onze eerste visdag. Ca 8 uur gevist : 1 roofblei, 5 snoekbaarzen en een 15-tal baarzen gevangen op shad en plug en uiteraard netjes terug gezet . Om ons roofvislijstje compleet te maken trachtten we nog een snoek te vangen, maar dit plannetje mislukte.Voorwaar een mooie opener van het seizoen. We hebben al slechtere dagen gekend (maar ook veel betere natuurlijk).