Nog eventjes aftellen en dan begint het roofvisseizoen terug.
De gesloten roofvistijd zit er dus bijna op. De snoeken, baarzen en roofbleien liggen op ons te wachten.
Niet dat ik tegen een gesloten visperiode wat heb. Integendeel, het is een rustige periode waarin eens een (roofvis)reisje naar het buitenland kan gemaakt worden, het internet kan afgezocht worden naar verrassend en supervangend kunstaas, het visgerei kan schoongemaakt en hersteld worden, meer aandacht naar familie en (semi-verwaarloosde) vrienden kan gaan, boeken gelezen en cd's beluisterd, culturele evenementen bezocht, noem maar op...
Mijn visboot ligt in ieder geval klaar in de haven. Gisterenmiddag heb ik na een ochtendvergadering gelukkig vlug de biezen kunnen nemen. Met de hulp van mijn vismaten Nico en Paul zijn we vervolgens naar ons viswater gereden. Na een halfuurtje wachten (wat was het druk zeg) hebben we uiteindelijk de boot kunnen traileren en na zo'n twintig kilometer varen de haven bereikt waar nog één leeg vertrouwd plekje op mijn boot lag te wachten. Dat is terug geregeld. Als enige Belg lig ik terug met mijn boot in oerhollandse haven en dit al voor het twintigste jaar. Als je ziet wat een moeite een mens moet doen om een paar uurtjes te kunnen vissen, dat zet je toch wel aan het denken. Enfin, om 20 uur waren we thuis. Vlug frieten gehaald, de tafel gedekt, speciale biertjes op tafel en smikkelen maar. Bedankt voor de hulp, trouwe visvrienden.
Deze morgen ben ik om half vijf zowat uit mijn bed gebliksemd. Een hevig onweder met harde donderslagen was hiervoor verantwoordelijk. Aangezien slapen er toch niet meer in zat, heb ik er niets beter op gevonden om vlug het feedermateriaal in de Jeep te stoppen om na de onweersbui het thuiskanaal tijdelijk onveilig te maken. De moeite was niet voor niks. De beet zat er goed in. Na vier uurtjes vissen telde ik 3 reuzegiebels en 6 mooie brasems. Het visgedeelte van mijn zondag kan terug niet meer stuk. En nu aandacht voor andere zaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten