zaterdag 7 mei 2011

Prijs !

Ik heb de indruk dat naarmate ik ouder word, ik steeds harder moet werken en mijn tijd steeds korter wordt. Misschien omdat lichaam en geest niet zo goed meer mee kunnen ?
In ieder geval heeft een heel drukke week vol budgetterings- en investeringsplannen ervoor gezorgd dat ik geen minuut tijd gehad heb om aan hengelen te denken, laat staan actief te vissen. 
Mijn week werd echter plots opgevrolijkt door een berichtje dat ik van Jeroen Schonndergang ontving. Ik heb namelijk een Sakuma materiaalpakket voor de knutselende vliegvisser gewonnen. Echt benieuwd welke creaties ik daarmee zal kunnen maken. Als ik de tijd ervoor vind tenminste.
Vandaag heb ik, zoals altijd veel te laat, mijn visboot voor jaarlijks onderhoud naar de dealer gebracht. Volgende week kan ik mijn boot afhalen zodat ik nog net tijdig in de haven kan liggen voor het roofvisseizoen begint.
Ja, mijn boot ligt in de haven, omdat ik een hartsgrondelijke hekel aan traileren heb. Bovendien heeft mijn vismaat een gemakkelijk trailerbare boot zodat we toch niet aan één water gebonden zijn, maar bijvoorbeeld ook op de Oosterschelde op zeebaars en makreel kunnen vissen.
Na een vijftiental jaren met een Jumbo 475 van de firma Poelgeest gevist te hebben, vis ik sinds jaar of vijf met mijn droomboot, een Boston Whaler Montauk 170, die in plaats van met de gebruikelijke Mercury 90 pk van een 4-takt Yamaha 100 pk voorzien is. De Mercury, die standaard op de Boston Whaler stond, was een echte ramp, zodat ik het tweede jaar al verplicht was die te vervangen door een Yamaha. Dat was pas een opluchting. Sindsdien vaart mijn boot perfect, sneller en met een betere ligging aangezien de Yamaha 20 kg lichter weegt.
Over boten valt er veel te dicussiëren, maar voor mij is de Montauk 170 de ultieme visboot. Er bestaat voor deze lengte geen stabielere boot. Waar anderen bij harde wind reeds lang het water verlaten heb, kan ik nog steeds veilig varen en zelfs vissen.  Deze boot, die een middenconsole heeft, heeft veel visruimte, zodat we vaak met drie er op uitgaan om te kunstaasvissen en dit  zonder elkaar veel te hinderen. De Montauk 170 heeft volgens mij als enig nadeel dat hij zeer windgevoelig is. Door zijn geringe diepgang en zijn zeer hoog drijfvermogen, pakt deze boot  gemakkelijk veel wind en verlijert hij vlug. Dat is dit soms een nadeel is bij driftend vissen en bij het invaren van de ligplaats zal wel duidelijk zijn.
Aangezien het morgen moederdag is, zal er waarschijnlijk van vissen ook niet veel in huis komen. Misschien lukt het me nog om enkele uurtjes te feederen op een kanaal in de buurt. We zien wel.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten