zaterdag 17 september 2011

Vroeger was het beter, vandaag is het anders

Donderdag brachten we terug de dag door op de rivier.
Telkenmale een enthousiaste medehengelaar zijn sportvisavonturen uitvergroot weergeeft op het internet, zien we direct het resultaat. Plots zien we boten met fanatieke sportvissers waar we ze vroeger nooit zagen. Stekken die beschreven worden of op foto's weergegeven worden intens en druk bevist.
Zo was het donderdag. Als die hengelaars in al die boten zo weinig gevangen hebben als wij, zullen ze niet vlug terugkeren, denk ik.
Eenieder kent mijn aversie voor drukte en kuddevissen. Het besluit was vlug genomen. We gingen met de boot tien tot vijftien kilometer de andere richting uit om daar ons geluk te beproeven. Het was quasi windstil en de rivier stroomde snel. Dat was lang geleden. Qua omstandigheden zat alles mee.
Op onze tocht noordwaarts zagen we een boot voor anker liggen. Als dat de penningmeester van de watersportvereniging, ook een verwoed visser, niet was. Zoals altijd was hij met doodaas op snoekbaars aan het vissen .Vlug even langszij aangelegd voor een praatje.
En waarover spreken vissers ? Over de steeds slechter wordende snoekbaars- en baarsvangsten natuurlijk. Over het water dat veel te helder geworden is voor snoekbaars. Over de niets ontziende beroepsvisserij.
We bevissen beiden al meer dan vijentwintig jaar hetzelfde water en we zijn het erover eens. De snoekbaarsvangsten dalen elk jaar.  De kanjers van weleer zitten er bijna niet meer. De baarsvangsten gaan zienderogen achteruit. We kregen één opsteker in de plaats : de roofblei. Soms maken kanjers van roofbleien onze kunstaasdagen toch nog goed. Echter donderdag niet. We hielden het op 2 baarzen, 1 snoekbaars en een winde van 50 cm die in een blauwe Rapala Shad Rap een prooi dacht te zien.
Ondanks de behoorlijke stroming kreeg ik geen enkele aanbeet van roofblei. Mijn vismaat Paul miste er evenwel drie.
Misschien volgende week nog een herkansing voor we naar Ierland vertrekken. En ondertussen koffers proberen pakken. Voor mij een immer terugkerende marteling.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten