Jager, vliegvisser en globetrotter Roland ging met ons mee de rivier op in een poging om zijn eerste roofblei te vangen. Niet met de vlieg, zoals hij gewoonlijk vist, maar gewoon met kleine pluggen. En als het op de roofblei niet lukte, was hij ook tevreden met een grote baars. Zijn persoonlijke record stond immers "maar" op 40 cm.
Rond de middag stond hij ons al aan de haven op te wachten.
Er woei een zeer krachtige wind. Hadden we niet afgesproken, hadden Nico en ik niet gevist, want het was quasi onmogelijk om op een goede manier te driften en werpend te kunstaasvissen.
Om de visdag te redden en de verre verplaatsing van Roland te honoreren, besloot ik voor visgids te spelen en zelf niet te vissen. Dus enkel varen naar de goede stekken en de boot onder controle houden.
Niettegenstaande Roland fanatiek met de spinhengel in de weer ging, wilde het terug niet lukken. Ik heb het al geschreven : het is geen toeval, het is een feit dat de visstand op de rivieren er zienderogen achteruit op gaat. Een afwisseling van werpen, trollen en vertikalen bracht geen vis in de boot. Alle goede stekken werden bevist, zonder resultaat. Kilometers hebben we getrold.
Na vier uur vissen had Nico het slechts tot twee middelgrote baarzen gebracht. Ondanks zijn verwoede pogingen stond bij Roland nog steeds de nul op het bord.
Volhouden zouden we. Tot Roland een roofblei had.
Maar alles zat tegen. Ofwel zat de vis er niet, ofwel volhardde hij in het niet-bijten. Na duizend worpen eindelijk wat respons. Twee vissen, waarschijnlijk roofbleien, schoten direct na de aanbeet los.Tot Roland plots op een kleine zinkende blauwe Rapala Countdown een snoeiharde aanbeet kreeg. Een behoorlijk grote zeeforel, zo'n 4 pond schatte hij (en hij kan het weten want hij vist overal ter wereld op salmoniden) sprong veschillende malen hoog uit het water. En wat gedoemd was om te gebeuren, geschiedde. De zeeforel raakte na de derde sprong kunstaas en haken kwijt. Weg forel. Af en toe haken en vangen we eens een zeeforel en soms zelfs een zalm, maar dit blijft toch een heel zeldzaam gebeuren.
Tegen de avond viel de wind wat. Tijd om een laatste troef uit te spelen. Op naar een haven waar soms wel eens een mooie baars te vangen valt. Roland ging met de vertikaalhengel aan de slag. En ja hoor, op de Berkley Ripple shad in de granykleur ving hij een mooie baars van rond de 45 cm. Meteen was zijn aloude record gebroken en konden we alsnog mooi afsluiten. Al is natuurlijk de vangst van drie baarzen op 8 uur vissen gedurende de beste periode van het jaar zeer teleurstellend.Ondertussen heb ik het gevecht met de bagage gewonnen. Deze nacht vertrekken we naar Ierland. Als alles meezit volgt binnen een dag of veertien het verslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten