Bijna twee weken rijd ik van thuis naar mijn werk om vervolgens allerlei boodschappen te doen om daarna in het ziekenhuis mijn vader te bezoeken met wie het gelukkig langzaam aan wat beter gaat.
Dit kon ik niet volhouden. Ik was aan wat ontspanning toe. In tegenstelling tot mijn normale vistijdenpatroon zat ik vanmorgen al om 6.30 uur aan de oever van het kanaal. De roep van de koekoek weergalmde in de vroege ochtend. De moedereend met kuikens waren ook van de partij, alsook de twee kraaien die daar hun territorium hebben en de gehele dag niets anders doen dan nesten leeg roven en eendenkuikens opeten. Was ik maar in ons jachtterrein.
Vandaag stond er maar een lichte stroming. Ik ging aan de slag met de lange matchhengel met centrepin en 2,5 grams dobber. Vlug enkele stevige ballen voer om daarna ieder drift mondjesmaat bij te voeren. Wachten maar tot de eerste aanbeet. En die bleef maar uit. Pas na twee uur vissen blijft mijn dobber precies een beetje haperen en ik sla aan. Een mooie dril en na een minuut ligt een giebel in het schepnet. Om daarna terug anderhalf uur zonder aanbeet te zijn. Vlak voor ik besluit naar huis te rijden krijg ik een pracht van een opsteker en weet ik nog een mooie brasem van drie pond te vangen. Twee vissen op een voormiddag hengelen. Beter dan de hengelaar een vijftig meter verder die met de feederhengel aan de slag gegaan is. Die heeft immers op het ogenblik, dat ik vertrek, niks, nul, zero.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten