Voor nieuwe visavonturen, heel even geduld maar

Twee grote dozen maden staan al meer dan een week in de koelkast. Ze zijn ondertussen grotendeels verpopt.
Mijn spinhengels staan onaangeroerd. Op één van mijn spinmolens dient de draad dringend vervangen te worden. Maar het zal nu nog niet zijn.
Zelfs de haken van van mijn plug, die bij de laatste maal roofbleivissen door een balorige roofblei totaal verbogen zijn, zijn nog niet vervangen.
Dus al een hele tijd niet meer gevist. De gebruikelijke excuses zoals te veel werk. En ook een heel klein beetje mijn gezondheid, die me bij tijd en wijle een beetje in de steek placht te laten. Vermoeid, tengvolge van oude virale infectie die af ten toe nog eens de kop opsteekt.

Zie de door roofblei uitgebogen haken. Zijn
 die soms niet zo sterk meer als vroeger ? 

Morgen komt het er ook niet van. Een prachtig feest in een feeëriek kasteel, gegeven door één van mijn jachtvrienden, staat op het programma. Zoals velen wellicht kijk ik er een beetje tegen op. Maar ik weet, éénmaal ik er ben, zal ik er ook niet meer weg te slaan zijn. Maar morgen zeker geen Drambuie voor mij. De laatste keer was me te heftig.
Roland is ondertussen terug van zijn vierdaagse vliegvistrip in Ierland Hij had wel enkel zeeforellen en een grilse, maar echt fantastisch was het niet. We zullen, hopelijk dinsdag , het trachten beter te doen. Want dan gaan we samen de rivier op in een poging roofblei te vangen. Roland in de eerste plaats met de vliegenhengel, ikzelf met de spinhengel.
Dinsdag gaan we dus op roofbleiexpeditie. Je hoort er nog wel van.