Op de Waalse manier, dus relax. Wie kans onze franstalige landgenoten ongelijk geven. Pas vertrekken laat in de voormiddag om op het gemakje de boot en de vele diverse hengels klaar te maken. Als de opportuniteit zich aanbiedt, moet je immers kunnen overschakelen van vertikaal-, naar jerkbait-, kunstaas- of vliegenhengel.
Het weer zat mee in die zin dat er weinig wind was en het behoorlijk warm was. De lucht was echter heel dreigend, neigend naar onweer. De klimaatswijziging kan toch nog maar moeilijk ontkend worden. De eigenaardige en steeds wisselende weersituaties ,die we telkens wer mee maken (veel meer wind dan vroeger, onweer en bliksem in februari, constant onstabiel weer,enz.), kunnen toch wel dienen als bewijs.
Voor alle zekerheid ter voorbereiding van de regen, die er dan gelukkig uiteindelijk wel niet kwam, mijn Geoff Anderson overbroek aangetrokken. Van kwaliteitskledij gesproken, dit is er. En derhalve ook door mij letterlijk en figuurlijk warm aanbevolen.
De rivier lag er door de vele regenval ietwat troebel bij. Een beetje zoals vroeger toen er nog sprake was van meer nitraten en fosfaten in het water. Het deed ons denken aan de jaren dat we nog formidabele (Formidable, tu sais Stromae ?) snoekbaarsvangsten deden. Kanjers tussen de 80 en 90 cm waren verre van een uitzondering. Spijtige genoeg nu bijna niet meer het geval. Te proper water en overbevissing, meneer.Gelukkig heb ieder nadeel zijn voordeel. Helder water is meer planten en meer andere soorten zoals snoek, roofblei en ook wel baars. En laten we daar nu ook al eens graag op vissen.
Door het gebrek aan stroming verliepen de eerste uren visloos maar de laatste uren voor donker maakten alles goed. We eindigden op een tiental mooie tot grote (40 cm +) baarzen, gevangen op klein plugjes allerhande zoals de onvermijdelijke Salmo Hornet 5 SDR. De roofbleien bleken plots terug actief en in hun sas. Wel wat argwanend,maar op het einde van de avond hadden we er toch vijf geland waarvan Paul de twee grootste (toch wel rond de 9 à 10 pond) voor zijn rekening nam. Het vangend kunstaas was de Luckycraft Gunfish aan de oppervlakte en verder kleinere pluggen zoals de Rapala Countdown 7 cm in blauwe kleur. Wie is kan met dit resultaat niet tevreden zijn ?
En alles zat wel mee want wonder boven wonder werkte de navigatieverlichting (één van de zwakkere punten van Boston Whaler) van mijn Montauk ook nog eens. Weliswaar na wat stevige tikken met de onthaaktang door Paul. Tochwel handig verlichting om in het donker te varen.
En ons Mc Donalds ritueel ben ik evenmin nu nog niet vergeten aangezien ik heden nog steeds de dubbel cheeseburger ergens in mijn maagstreek voel circuleren. Of wordt dit weeë gevoel extra gestimuleerd door het nieuws dat Geert Bourgeois onze volgende minister-president schijnt te worden ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten