Een drietal jachtdagen stonden op het programma maar door de sneeuw zijn die tot nu toe in het water (ijs ?) gevallen. Leve dan ook de Vlaamse hypercorrecte wetgeving die bepaalt dat de jacht verboden is welke de hoeveelheid sneeuw ook is die de grond bedekt. Men mag immers niet in staat zijn de sporen van het wild te volgen om zodoende de buit gemakkelijker binnen te halen. Waarom men dan ook de jacht op vliegend wild verbiedt, is me een raadsel. Welke sporen zijn hier te traceren ?
Ondertussen jagen ze over de taalgrens, in Wallonië, er verder lustig op los omdat de wetgeving daar veel soepeler, maar ook realistischer, is.
Bovendien is de Vlaamse regelgeving volgens de berichtgeving op de website van de Hubertus Vereniging Vlaanderen ruim voor interpretatie vatbaar zodat geen enkele Vlaamse jager nog echt goed weet wat mag en niet. Komt daar nog eens bij dat de publieke opinie, vaak uit vermeende dierenliefde, steeds minder jachtminded is zodat je er er bijna zeker kunt van zijn dat je bij het eerste schot in de nabijheid van de geringste hoeveelheid sneeuw een bezoekje van de politie krijgt. Een leuke jachtdag onder vrienden stel ik me echter anders voor.
Genoeg gezeurd.
Na aankoop van de laatste nieuwjaarscadeautjes ben ik in een dikke mist langsheen het kanaal naar de polder gereden. Het kanaal gaf een zeer sombere indruk. Het kon ook niet anders door al dat zwart van de tientallen aalscholvers die ofwel lustig vis aan het opduiken waren, ofwel in de omringende populieren zaten te drogen. Echt geen reclame voor het, weliswaar bijna afgelopen, jaar van de biodiversiteit. Niettegenstaande de aalscholverproblematiek terecht en tot vervelens toe door de Vlaams Vereniging van Hengelsportverbonden en in het bijzonder door zijn voorzitter dr. M. Coussement op de agenda gebracht wordt, is een oplossing nog steeds even ver af. Aangezien de aalscholverpopulatie m.i. de natuurlijke draagkracht overschreden heeft, zal dit zich meer en meer laten voelen in de hengelvangsten. De helende werking van hengelen op de depressieve geest zal door de toegenomen frustatie van de hengelaar ruimschoots overschreden worden, een doemscenario voor de vissers maar een goudmijn voor de psychiaters. Donkere vistijden breken dus aan. Actie is meer dan ooit nodig en met actie bedoel ik natuurlijk actief ingrijpen in de populatie. Dus niet afwachten tot de laatste vis opgegeten is waardoor de aalscholvers sterven en er terug een evenwicht op een lager niveau komt zoals de theorie van de milieubeschermers dicteert. Deze theorie is in dezelfde kringen ook mateloos populair met betrekking tot de regularisatie van de steeds maar aangroeiende vossenpopulatie. Geen prooidieren meer, geen vossen meer. Zo eenvoudig is dat ! Een weinig appetijtelijk vooruitzicht : een biotoop zonder dieren, maar ja alles went.
Eén zaak nog vooraleer je me er van verdenkt op totale destructie uit te zijn. Niets is minder waar. In deze jongen schuilt nog altijd een milieubeschermertje, zij het dan één van de realistische soort. Aalscholvers en vossen horen thuis in de natuur. Punt, laten we het daar met ons allen over eens zijn. Ik zou het spijtig vinden er geen meer te zien. Maar te veel is te veel, zoals ook te weinig, te weinig is.
Geen verder gezeur meer. Laat ons vissen.
Omstreeks 11.00 uur kwam ik aan het polderwater dat tot mijn verbazing grotendeels ijsvrij was. Mijn oude vertrouwde driedelige Spinhoven heavy spinstok opgetuigd en achtereenvolgens de nieuwe 7" Fox Pro Shad in firetigerkleur, de oude 7" Fox Pro Shad in knaloranje, die nieuwe gedeelde swimbait van ITT Fishing in goudvisuitvoering en de drijvende Salmo Warrior Crank in voornkleur aan de lijn. Na meer dan drie uur intensief vissen...helemaal niets. De aalscholvers, die ook hier in grote getale aanwezig waren, hadden terug meer succes. Natuurlijk, het waren allesbehalve goede omstandigheden : mist, koud, geen wind, een woeste meute aalscholvers en invloed van stroperij. Getuige hiervan was het aandoenlijk antiek snoektuigje met ketting en fleurhaak dat ik uit het water opviste. Eenzelfde snoektuigje met levende aasvis heb ik, toen ik een jaar of tien was, jaren gebruikt in de Damse Vaart, zonder ook maar enig resultaat. Hoe kon ik toen weten dat men geen snoek vangt in een water waar bijna geen snoek zit.
Het is geen leugen en ook geen geheim meer dat de nieuwe Fox Pro Shads veel minder goed zijn dan de oude, waaraan ik tientallen en tientallen snoeken wist te vangen. De nieuwe zijn slanker, kwetsbaarder, hebben een minder flankende actie, gaan beduidend minder lang mee en vangen bijgevolg niet zo goed. Dietmar : je zal je extensieve studie moeten herhalen tot de perfectie bereikt wordt, ware het niet dat de ultieme (snoek)softbait er onder de vorm van de oude Fox Pro Shad al was.
Na het vissen nog eens langs het jachtrevier gereden. Sneeuw en nog eens sneeuw. De dooi zit er wel in maar jagen zal morgen waarschijnlijk nog niet mogen.Toch zouden we nog het overtal hazen en fazanten moeten kunnen oogsten.
Maar desondanks alles toch terug heel mooie momenten langs de waterkant.
Een ijsvogel gespot die gelukkig de ijstijd overleefd heeft. Voor mijn voeten een grote zilverreiger zien weg vliegen. Verder in de sneeuw sporen van hazen, fazanten en vossen ontdekt. Alleen de roerdomp die ik verleden jaar op mijn pad ontmoette en met een ijzingwekkende kreet uit paalhouding weg vloog, ontbrak er nog aan. Maar ja, een mens kan niet alles hebben. En roerdompen zijn zeldaam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten