Mijn digitale visvriend

Ik ben altijd van mening geweest dat luide muziek niet thuis hoort in de natuur. Vroeger, in de tijd van de transistorradio, was het onvermijdelijk dat iedereen en alles meedeelde in je persoonlijke muzikale voorkeur. Ik nam dus nooit een radio mee naar de waterkant.
Gelukkig bestaat de Ipod van Apple nu bijna 10 jaar. De oplossing voor de eenzame visser.

Begrijp me niet verkeerd. Ik ga liever uit vissen met enkele vismaten. Net zoals jagen is vissen voor mij eerder een sociaal gebeuren, dan een hobby in eenzaamheid. Maar toch gebeurt het dat ik na het werk er nog enkele uurtjes op uit trek om baars met ultralicht kunstaas te bevissen of ruisvoorn met een nimf te belagen.  Bij deze uitstapjes is mijn Ipod Classic mijn trouwe metgezel. Er staan ondertussen meer dan 2000 songs op. Dankzij mijn Ipod met zijn divers aanbod hou ik het vissen op mijn eentje langer vol en heb ik meer resultaat. Een digitale muzikale visvriend dus. In volgende posts vertel ik wel wat er in mijn playlists staat en me bij uitblijvende aanbeten opbeurt.

Hierbij dient echter opgemerkt te worden dat bij het jagen een Ipod een eerder hinderlijk apparaat is. Bij de jacht op bosduiven durfde ik deze mp3-speler wel eens mee te nemen om het soms lange wachten te verzachten. De ervaring heeft me echter geleerd dat bij elk schot de Ipod-oortjes uit je oren vliegen en je met de losgekomen draden hopeloos in de bramen verwart. Bij het jagen dus geen aanrader en ook al omwille van de veiligheid niet aan te bevelen.