Verleden zaterdag was het weer terug heel mooi, eigenlijk te mooi voor de tijd van het jaar en zeker om te jagen. De zon scheen volop zodat in hemdsmouwen kon gejaagd worden en dan nog liep het zweet over mijn rug. Dit laatste was trouwens nog steeds deels te wijten aan mijn verkoudheid, waarvan ik nog behoorlijk last had.
Tijdens de eerste drift zag ik plots voor mij twee fazantenhennen het riet inlopen. Ondanks allerlei pogingen van de drijvers om ze uit de dekking te verdrijven, lieten ze zich niet meer zien en bleven dus buiten schot.
Een viertal weilanden werden afgelopen. Geen enkele haas bleek thuis. Plots zagen we een koe naast het weiland lopen. We stelden vast dat een hekken opengemaakt was en volledig los stond, tevens waren sporen van een terreinwagen zichtbaar. Het leek ons niet onwaarschijnlijk dat er stropers aan het werk waren geweest. Ook het dramatisch laag hazenbestand in dit deel van het revier kon wel eens in deze richting wijzen. Maar ja, het is onmogellijk om een jachtveld dag en nacht te bewaken.
Met veel moeite kregen we de ontsnapte koe terug het weiland op. Groot was onze verbazing toen nog zeven andere koeien van uit een nabijgelegen bos kwamen aangehold. Dankzij de inspanningen van drie man kregen we ze na lange tijd over en weer hollen ook achter de afsluiting.
Ondanks de slechte start gaven we de moed niet op. Achtereenvolgens werden bosjes, rietkanten en dreven afgejaagd op zoek naar wild. De tijd ging vlug. De inspanningen van de drijvers begonnen echter vruchten af te werpen. Regelmatig vlogen fazanten uit de dekking van rietkragen en bosjes. Iedereen was behoorlijk bij schot zodat op het einde van deze warme dag 15 fazanten op het tableau lagen.
Verleden woensdag gingen we voor de laatste maal dit jaar terug de rivier op. Binnenkort haal ik immers mijn boot uit het water om in winterstalling te gaan. Het was terug een heel mooie warme dag, spijtig genoeg met weinig visbevorderende zuidoostenwind. Over de resultaten kan ik heel kort zijn. Vertikalen en dropshotten brachten geen enkele aanbeet. Niet aflatend trollen bracht ons uiteindelijk twee baarzen van de rond de 35 cm op. Zeven uur later en 22 liter benzine later was dit het pover eindresultaat.
Gisteren was het vijftien graden. De zon scheen zo dapper dat het eerder prachtig voorjaars- dan najaarsweer leek. Met drie geweren en vier drijvers stonden we klaar om 's namiddag een vijftig hectaren weiland, rietkragen en kleine bosjes te bejagen. Al van in het begin vloog een fazantenhen laag vanuit de dekking maar vooraleer ik het geweer schietensklaar geschouderd had, was ze al te ver weg om nog een correct schot te kunnen plaatsen. Ook de hazen lagen los en gingen te ver voor de voet weg. Een fazantenhaan, die vlak voor mijn voeten opvloog, was wel het slachtoffer van zijn onoplettendheid. Met één schot viel hij morsdood neer.Eventjes later was een fazantenhaan ons te vlug af en wisten twee konijnen net op tijd in de dekking te springen.
Door het warme weer werd op tijd en stond gestopt om een drankje te nuttigen. Daarna werd er met goede moed weer tegenaan gegaan. En het werd voor allen een heel mooie namiddag met plots opvliegende fazanten, die de geweren verrasten en hazen, die vlug het naar hen genoemde pad kozen. Toch werd behoorlijk goed geschoten. Op het einde van de namiddag kon, mede door de inzet van de drijvers, afgesloten worden met 7 fazanten en 7 hazen. Mooi, natuurlijk en gezond wild.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten