Vandaag had ik een kilometer lange kaarsrechte wetering op het oog, een polderwater waarin ik tot nu toe nog maar één maal gevist had. Met resultaat, herinner ik me echter nog.
Er stond een behoorlijke wind dwars over het water. Echt snoekweer. Dit zou het worden.
Spijtig genoeg is het waterpeil in deze polder de laatste maand bijna een halve meter gezakt waardoor er op veel plaatsen met moeite 40 cm water staat. Op zich geen beletsel voor grote snoek. Welke snoek wordt immers 40 cm hoog ? In ondiep water vissen is, mits gebruik van het juiste kunstaas, geen enkel probleem. Maar als datzelfde water ook nog op veel plaatsen overwoekerd is door een soort draadalg, dan is kunstaasvissen plots niet meer zo leuk. Ik startte met een Foxshad in forelkleur, voorzien van twee weerhaakloze dreggen en lichtjes verzwaard. Forellen hadden de snoeken in deze polder zeker nog niet gezien, maar het is en blijft een vangerige kleur. Het lukte wonderwel om boven de bodem te vissen, al diende ik om drie worpen die vervelende draadalgen te verwijderen. Het begon me na een tijdje steeds meer te ergeren. Een uurtje stug doorvissen leverde niets op. Tijd om de shad te wisselen voor een originele, 15 cm lange, geel-oranje Grandmaplug. Een plug die heel traag te vissen is en daarbij een heel mooie slangachtige flankende actie heeft. Juist toen ik opnieuw wilde starten stopte de rattenvanger bij mij voor een praatje. Hij was juist zijn ronde aan het doen. Klemmen controleren.
 |
| Een plug mag groot zijn |
Het bleek ook een visser en jager te zijn. Zijn voorkeur ging uit naar zeebaarsvissen ("het is toch veel minder dan vroeger hé", wist hij) en hazenjacht in de polder. Ik kon alleen maar beamen dat het zeebaarsvissen niet meer is wat het was en dat de hazen- en fazantenstand de laatste jaren met rasse schreden achteruit gaat. Zoals altijd kregen de vossen de schuld. Voor een deel terecht, antwoordde ik, maar er spelen nog veel andere factoren zoals de grootschalige landbouw.
De rattenvanger reed weg, ik kon opnieuw aan de slag. Na een kwartiertje kreeg ik een voorzichtige aanbeet en kon dra een snoekje onthaken. Daarna bleef het stil. Het laatste uur wisselde ik voor een Baby Buster van Strike Pro. zoals ik reeds schreef mijn favoriete jerkbait voor de polder. Klein, niet te zwaar en mits op de goede manier binnen getikt, vol van actie. Een vanger van jewelste, wijd uitslaand met een verleidelijk wiebeltje. Een schril contract met de Strike Pro Buster Jerk 2, ook geschikt voor de polder maar waarin veel moeilijker actie te krijgen is. Althans ik kan er niet goed mee vissen. Er zijn blijkbaar een schare vissers die dit wel kunnen en dan ook goed vangen met de Buster Jerk 2. De Baby Buster deed zijn naam eer aan en leverde me een babysnoek van 30 cm op en een volger die vlak voor mijn voeten een grote kolk sloeg. Langzaam begon het te druppelen. Tijd om te stoppen. Naar huis waar een hoop administratie op me wachtte. Ook dit moet gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten