Het heeft voor mij niet mogen zijn. Een banale verkoudheid is uitgegroeid tot een zware griep met koortspieken tot 40,5 graden. Ik heb eerst nog getwijfeld om toch nog een stap in het veld te zetten, maar mijn toestand was te belabberd zodat er geen andere optie dan bedrust was. Een handvol koortsremmers maken dat mijn temperatuur nu toch enkele graden gezakt is waardoor ik in staat ben jullie in het kort op de hoogte te houden.
 |
| Klaar voor de volgende drift |
De voorbije dagen heb ik de mooie polder, waarover ik reeds verschillende malen berichtte, voor de derde maal een snoekkans gegeven. Het was terug helemaal niets. Verleden jaar ving ik hier nog regelmatig een snoekje, dit jaar lijkt alle snoek afwezig. Het is misschien beter dat ik er in dit water gewoonweg mee ophou.
Gisteren was ik naar jaarlijkse gewoonte aanwezig op een adellijke jachtpartij. Niet om te schieten, maar om mijn vriend de jachtwachter een handje toe te steken. Ik heb een grote band met deze familie, aangezien mijn grootmoeder gouvernante op dit kasteeltje was. Van kinds af aan liep in het kasteelpark rond en kwam hierbij al heel vroeg in aanraking met het jachtgebeuren. Tot op de dag van vandaag is jacht bij deze famile een familiegebeuren waarbij ook de vrouwen en de kinderen van jongsafaan direct bij het gebeuren betrokken worden. Iedereen gaat dus mee op jacht. Er wordt een echte familiedag van gemaakt. Mooi toch. Op het einde van de dag lagen een vos, vier fazantenhanen, zeven -hennen, een duif en drie hazen op het tableau. Een bescheiden resultaat als mooie afsluiter van deze jachtdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten