Drijfnat

De jachtdag, eigenlijk meer een gezondheidswandeling in de namiddag, weliswaar met geweer in geval van occasionele ontmoetingen met het wild, was omwille van de aanhoudende regenbuien reeds verlegd van woensdag naar vrijdag. Maar eigenlijk was het vrijdagnamiddag niet veel beter. Tientallen liters water per vierkante meter waren de afgelopen dagen gevallen waardoor een behoorlijk deel van de weilanden en akkers onder water stonden. Maar François stond erop. Er zou toch gejaagd worden.
Op de koop toe begon het opnieuw te regenen toen we startten. Naast onze reguliere drijvers was ook Paul van de partij om zijn nieuwe taak met glans te vervullen.
Zoals verwacht waren de hazen op de door en door natte terreinen niet meer aanwezig en wat er nog aan hazen over was, nam meer dan op tijd de lopers. Zoals iedere jager wel weet, liggen hazen niet vast als het aanhoudend regent. Eén haas was echter niet bij de les en bleef geruime tijd in zijn leger liggen om pas binnen schot op de vlucht te gaan. Het werd hem fataal. Eén schot en geveld.
Enkele minuten later vlogen plots twee fazantenhanen uit een rietkraag op. Dit leverde Thierry meteen een doublet op. Een puike prestatie.
In een gezapig tempo werden de meest droge weilanden en akkers bejaagd. Twee eenden die uit een watergang opvlogen konden ook geschoten worden wat meteen de labrador wat ver aporteerwerk bezorgde.
In een bosje stond Dominiques hond heel mooi een fazantenhaan voor. Pa na een minuut ging de fazant op de vleugels. Echter niet voor lang.
Bij de wandeling terug kon de hond nog een konijn uit het riet jagen. Nadat mijn eerste schot miste, bracht het tweede de buit binnen.
Al bij al was het mooie, doch drijfnatte namiddag. Eens temer werd bewezen dat ook degelijke en dure regenkleding na verloop van tijd water doorlaat. Meer dan tijd om te stoppen en een biertje te drinken.