zondag 13 februari 2011

Verwen je tacklebox (7) - kleine darters en halve liters

Deze morgen vroeg kon ik het niet laten om nog vlug eens naar het jachtterrein te rijden om er een uurtje in de schuilplaats te vertoeven. Misschien vlogen er wel houtduiven.
Vlug de auto geparkeerd en te voet de weilanden in. Een buizerd zweeft hoog in de lucht en maakt rondjes boven de velden. Op weg naar de jachtplek vliegen verschillende wilde eenden uit de grachten, die overal in het revier verspreid liggen. Deze eenden zijn bijna allen al gekoppeld en hebben geen enkele schrik om dichtbij te komen. Net alsof ze weten dat het jachtseizoen gesloten is. Gedurende de opening van de jacht zie je er in ieder geval veel minder en als je eenden bespeurt, zijn ze bijna altijd buiten schot.
Na een fikse wandeling kom ik in de schuilhut aan. Patronen op het geweer en wachten maar. Er vliegen enkele bosduiven rond, maar te hoog en te ver. Ook enkele kraaien wagen het niet om in mijn buurt te komen. Al bij al is er weinig beweging in de lucht wat mij eigenlijk niet verwondert. Het is immers mistig en de wind is slechts zwak. Na een uurtje geef ik het op, ook al omdat, na het uitstapje van vrijdag, thuis nog heel wat administratief werk op me wacht en ik me een beetje schuldig voel als ik het niet afwerk.
Boven small Darter, onder Halve Liter
 met gehavend oog
In de namiddag rommel ik nog wat in mijn kunstaasdozen. In een sigarenkistje vind ik zowaar een zelfbouw jerkbait van Loz Harrop, een small Darter. Ik kon die destijds kopen via Diederik Terlaak Poot die ze in Engeland met de hand liet maken. Ik herinner me nog dat deze jerkbait in een door mij gevraagde kleurstelling roze-geel gespoten is. Alsof het zo al niet moeilijk genoeg was om een dergelijke (dure) jerkbait te verkrijgen. Behalve de verflaag die niet al te best houdt, geen slecht woord over deze jerkbait. Ze zijn relaief gemakkelijk te vissen en slaan daarbij heel mooi en ver uit. Dat ze ook goed vangen is aan mijn Darter goed te zien. De beschadigingen door de vele tanden van vele snoeken bevestigen dat deze jerkbait een heel goede vanger is.
Was het al niet gemakkelijk om een Darter in mijn bezit te krijgen, nog veel moeilijker was het om een Halve Liter te pakken te krijgen. Warm gemaakt door de verhalen en de vangsten van Arjan Willemsen zou en moest ik een Halve Liter hebben. En het is me nog gelukt ook, ook al weet ik niet meer hoe. In ieder geval ben ik in het bezit van drie Halve Liters waarvan de redhead-uitvoering me de meeste snoek opgeleverd heeft, al is het niet gemakkelijk om met deze jerkbait te vissen. Het is geen glider maar meer een hybride die het nodige gevoel en en de nodige inspanningen vereist van de hengelaar om actie in deze jerkbait te krijgen. Eén wonderbaarlijke dag, een jaar of zeven geleden, herinner ik me nog. Nadat Frank een volledige wetering met diverse soorten kunstaas afgevist had, deed ik tegen mijn gewoonte hetzelfde stuk nog eens over met de Halve Liter. Ongelooflijk maar waar. Terwijl dat Frank geen stootje had gehad, ving ik op een tiental worpen zeven snoeken die met ware doodsverachting de Halve Liter van net onder de oppervlakte kwamen plukken.
Later is het me nooit meer gelukt om met deze Jerkbait nog echt veel snoek te vangen. Maar de memorabele dag dat het me wel lukte, zal me altijd bijblijven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten