Voorlopig de laatste maal de hoogzit op om houtduiven te belagen

Al een paar weken stond de afspraak in mijn agenda om in het laatste weekend van het duivenseizoen nog eens houtduiven te gaan jagen vanop de hoogzit.
Gisteren had ik al geweer, patronen en materiaal  klaar gezet want ik moest om zes uur vertrekken. Na het bekijken van het weerbericht, ben ik toch nog maar eens in de kleerkast gedoken om er extra regenkledij te voorzien. Het zou een natte zaterdag worden. Het zat dus terug niet mee. Bij regenweer vliegen de houtduiven immers nauwelijks en valt er dan ook weinig te schieten.
Toen ik deze morgen naar het jachtterrein reed, druppelde het. Het zou toch niet waar zijn dat ook deze jachtdag door het regenweer letterlijk en figuurlijk in het water zou vallen.

Een impressie aan de hoogzit. Het was
regende zo hard dat de foto mislukt is.

Om 8.30 uur zat ik reeds op de hoogzit. Er was nog geen duif te bespeuren. Niettegenstaande de lucht heel donker en somber was, regende het niet. De wind wakkerde wat aan wat direct de houtduiven aan het vliegen bracht. Hoog vlogen grote groepen bosduiven voorbij maar dat deerde niet. Als jager moet je het hebben van individuele of kleine groepjes duiven die laag komen aangevlogen. 

Deze morgen was ik er wel met mijn volle aandacht bij. Met zeven patronen haalde ik vijf achtereenvolgende houtduiven uit hun snelle vlucht. Het was best dat ik met weinig patronen goede resultaten haalde, aangezien ik plots zag dat ik een paar dozen staalpatronen thuis vergeten was. Toen het om tien uur begon te regenen had ik 10 duiven op de grond. "Het zal nu wel gedaan zijn", dacht ik bij mijzelf maar tot mijn eigen verbazing begon het een halfuur later op te klaren en stopten de buien. Het volgende uur wist ik nog eens tien duiven aan mijn saldo toe te voegen wat mijn eindtotaal op 20 bracht. Dan maakte hevige en onafgebroken regenval een einde aan het jachtplezier en aan het duivenseizoen. Compleet uitgeregend en kleddernat kwam ik aan het jachthuis waar mijn  vrienden nog eens 16 duiven aan mijn totaal toevoegden.

Het voorbije jachtseizoen werd 's namiddags nog eens aan de rijkelijk gevulde tafel besproken. Voorlopig wordt het materiaal opgeborgen en kan alle aandacht naar het onderhoud van het jachtrevier en het hengelen gaan. Ook staat een volledige revisie van mijn Perazzi kaliber 12 op het programma. Na twintig jaar intensief gebruik heeft de bascule geen spoortje blauw meer en staan mijn vingers in het voorhout gedrukt. Dit moet zo blijven maar slagpinnen, veren en sluitingsmechanisme laat ik wel vervangen.