Nog steeds vissen tussen het ijs

Zopas teruggekomen van Holland.
Mijn dagje poldersnoeken met Paul zit er terug op.
Toen we rond 11.00 uur in de buurt van Gouda aankwamen, werden we onaangenaam verrast door de ijsschotsen die nog aanwezig waren in sommige waterpartijen.

Het viswater gezien vanuit de vogelkijkhut

Toch vlug opgetuigd en aan de slag.  Ons pad naar de polder wordt gekruist door duizenden ganzen die luid kwetterend van en naar de nabijgelegen plas vliegen. Vanuit een nabijgelegen bosje vliegen een paar fazanten op. Ik start met een doodgetakelde vis, maar echter niet voor lang. Na een halfuurtje zit alles ver en buiten bereik van de kunstaasredder muurvast en dien ik mijn gevlochten lijn door te trekken, wat na veel moeite uiteindelijk lukt. Ik schakel over op een roze Mann's shad van 15 cm. Paul begint met eigenbouw hybride jerkbait.

Naarmate we verder de polder ingaan zien we steeds meer vis dood bovendrijven : aanvankelijk enkel zeelt, maar wat verder ook snoek, paling en brasem. Dit belooft niet veel goeds.

Na anderhalf uur vissen het eerste teken van leven. Paul weet op Salmo Slider een minisnoekje te vangen.

Ongeveer een uur later van ik ook een snoek van rond de 65 cm aan een drijvende oranje Salmo Skinner van 10 cm. Die Skinner is een weinig gebruikt, maar zeer mooi kunstaasje dat voor de ondiepe polder ideaal is. De diepgang is rond de 40 cm schat ik. Vervolgens vangt Paul opnieuw een snoekje. Ditmaal aan een Jaxon baars jerkbait. Daarna is het echter gedaan. Het is reeds 15.00 uur, maar we besluiten toch nog naar een polder 15 km verderop te rijden. 

Met veel moeite en de nodige acrobatie geraken we de polder in. Men heeft het blijkbaar nodig gevonden de planken van de bruggetjes te verwijderen. Na 100 meter in het veld kiest een haas vlak voor mijn voeten uiteraard het hazenpad. Na al die jaren ben ik nog steeds verwonderd hoe hazen plots uit het niets uit hun leger komen gesprongen om er met een hoge aanvangssnelheid van door te gaan.

Ook deze polder is geen succes. Ik weet nog een snoek van rond de 70 cm met een blauw-gele Babybuster  te vangen. Maar daar houdt het ook op.
Bij de terugweg naar de auto jagen we nog een haas en een hele groep eenden op. Het is ondertussen donker, tijd om naar huis te rijden.
Aangezien we onze favoriete McDonalds niet passeren, besluiten we in de frituur in mijn dorp. Morgen terug aan de slag, dus vroeg in bed.