Vandaag nog naar de Hollandse polder



Misschien vangen we terug wel de steur,
 die verleden jaar plots aan de haak kwam 



Gisteren was een droevige dag. Mijn collega, gestorven op veel te jonge leeftijd, werd begraven. Hopelijk kan de familie enige troost putten uit de massale aanwezigheid van familie, vrienden en collega's.

Na de plechtigheid ben ik verder gereden naar het jachtterrein. Daar zat de jachtdag er juist op. 4 mooie fazantenhanen lagen op het tableau.  Aangezien dit de laatste jachtdag van het seizoen was, ben ik met de gehele groep blijven eten en nakeuvelen. Wat gaat de tijd snel.

Binnen een uurtje komt Paul me ophalen. Mijn spinhengel en laarzen staan al klaar. We rijden naar de Hollandse polder, ergens in de omgeving van Gouda. We zien wel waar we belanden.
Het waait hard, dus dat is al een goed teken.